بیا شاد باشیم

حالم خوب نیست . یه جوراییم . آخه علی من به وبلاگمون اصلا سر نمی زنه . من این وبلاگو برای دو تامون درست کردم . ولی من تنهایی می نویسم و اون حتی وبلاگمو نمی خونه .

آخه چرا مردا اینقدر بی احساسن . چرا؟ شاید هم ما زیادی ازشون انتظار داریم نمی دونم . ولی کاش کمی بیشتر به خانمهاشون توجه می کردن . کمی بیشتر به خواسته ها و علایق همسرشون اهمیت نشون می دادن . شاید هم من زیادی احساسی برخورد می کنم .

من همیشه دوست دارم همه لحظاتم رو با علی بگذرونم .

 

علی جان کاش می دونستم تو دلت چی می گذره . نمی دونم من همونی هستم که می خواستی یا نه ؟ ولی می دونم  که دوست داشتی یه همسر شاد داشته باشی . یه همسر پر شور و اشتیاق.

ولی من نبودم . خودم که هیچ تو را هم دچار افسردگی کردم .

 ولی حالا دیگه می خوام اونی باشم که دوست داری . می خوام بعد از این با هم دیگه یه زندگی شاد بسازیم . با هم بخندیم و ‌برقصیم . بعد از این می خواهم دستاتو بگیرم و مجبورت کنم برقصی . به جوکهامم که هر چقدر هم با مزه باشن نمی خندی ولی عیب نداره باز هم سعی می کنم بخندونمت . نم خوام تو هم مثل من بشی . باید به همدیگه کمک کنیم و نذاریم غصه تو زندگی ما راه پیدا کنه . باید به آینده امیدوار بود . اینقدر هم نگران پول و قسط و .. نباش . منم سعی می کنم کمکت کنم ، با کمک هم همه چی درست می شه .

ان شا ا.. کنکور ارشد هم قبول می شی . یعنی باید قبول بشی .

قول بده امسال از همین شنبه آینده شروع کنیم بخونیم . با کمک هم می تونیم . علی جان ! اگه دستامون یکی بشه هر کاری می تونیم بکنیم . مهم نیست که پول خونه رو ندادیم یا قسطامون عقب افتاده  یا خیلی چیزای اینجوری ... مهم اینه که همدیگرو داریم . من تو رو دارم عشقتو دارم . خیلی هم دوست دارم .